به کمک هم سرنوشتانتمان در نی شکر هفت تپه بشتابیم

کارگران ،همکاران مراکز صنعتی ، همکاران بخشهای حمل ونقل و پروژهای عمرانی،
معلمین، دانشجویان ،پرستاران، زنان ومردان شرافتمند ،مردم به ستوه آمده ی ایران

رفقای ما ، کارگران وخانواده های آنان در هفت تپه، چشم به راه حمایت ما از حرکت به حقشان هستند ما به عنوان یک وظیفه انسانی ،انقلابی ومهمتر از همه به عنوان یک وظیفه طبقاتی در سطوح مختلف بی درنگ وفارغ از اینکه در کجا ودر کدام رشته صنعتی ، عمرانی خدماتی وفابریکی در هرکجای ایران باشیم به این حرکت عظیم سیاسی و طبقاتی به پیوندیم دیروز کارگران کیان تایر مورد هجوم وحشیانه قرار گرفتند امروز کارگران هفت تپه وفردا نوبت ماست تجربه مبارزات چند ساله ی گذشته در حمایتهای مادی ومعنوی از همدیگر به عنوان جنبش ، تشکل،ویا صنف های مختلف نشان داده که اگر بعد مبارزات انقلابی تا این حد پیش رفته ناشی از این همبستگی و اتحاد مان بوده است . ثابت شده که هر گاه رژیم سرمایه داری به عناوین مختلف نمایندگان و فعالین جنبشهای زنان – کارگرا ن ویا معلمین و دانشجویان را دستگیر کرده باشد به هر اندازه ای این حرکتها و مبارزات مورد حمایت سایر بخشهای مبارزاتی قرار گرفته باشد به همان اندازه سرمایه داری و دولتش را به عقب نشانده تداوم این حرکتهای در اشکال گوناگون خصوصا" در مبارزه طبقاتی کارگران نشانگر تغییر توازن قوا ی طبقاتی به نفع ما کارگران وعموم مردم علیه وضع موجود است . همچنین تداوم سیاست ارعاب وسرکوب واخراج وزندان واعدام ناشی از بحران عمیق رژیم هار سرمایه است ، روند رو به رشد مبارزات سیاسی و طبقاتی هر روزه مردم معترض در ابعاد مختلف ،خود زمینه ساز یک شرایط انقلابی و همه گیر تا پای یک سره کردن کار این رژیم منحوس پیش خواهد رفت . امروزه شرایط سیاسی جامعه ایران می طلبد که پای تاسیس شورا ها ی محلات ، کارخانجات وتشکلهای مردمی رفت.پای بنیان نهادن کمیته های حمایت مالی و بسیج مردم از اعتصابات رفت باید سیاست محفلیزم و آکسیونیسم را کنار گذاشته و به بتن جامعه وبه درون طبقه کارگر وسازماندهی آن پرداخت. امروز دیگر راههای تفکر و عملکرد محفلی وغیر توده ای و تیمهای همنظر یارای قیومیت و نمایندگی مبارزه طبقه کارگران ندارند باید نگاه تمام محافل وجریانات و جنبشهای سیاسی و اجتماعی در پشتیبانی از مبارزات کارگری در ایران یک صدا خواست و مطالبات آنان را سر لوحه شعار وخواسته های خود قرار دهند جامعه ایران امروزه بیش از هر زمانی دیگر آبستن تحولات سیاسی و اقتصادی به نفع مردم است
حرکتهای انقلابی و مطلباتی خود زمینه ساز تشکیل شوراها ی منتخب مراکز کارگری خواهد بود این به معنای نفی مبارزات تا کنونی کارگران در شکلهای دیگر مانند سندیکا ودیگر تشکلها نیست بلکه هشدار است که نباید این فرصت را از دست داد. پاشنه آشیل و نقطه ضعف اصلی حکومت سرمایه داری و کارفرمائیان در این است که با دخالت و حضورمیلیونی تودهای کارگر باید راه توجیه کردن ،فراروگریز و سرکوب را از آنان سلب کرد .در این دوره ما کارگران وخانوادهایمان با ابتکارات تازه در امر مبارزه، دخالت گری و اعلام پشتیبانی از مبارزات همدیگر باید بتوانیم حرکتها وسیاستهای رژیم را عقیم وبه ضد خودش تبدیل کنیم بر همگان روشن است که وضعیت فلاکتبارو غیر قابل تحمل کنونی نیازمند جواب در خور، به مصببین آن است باید از این فضای سرکوب عبور کرد و این مقدور نست مگر با اتحاد و همبستگی طبقاتییمان
دامنه مبارزات ما در این دوره وارد یک فاز ومرحله جدید که ضمن اینکه ترس و هراس را ریخته بای بدیل آن یعنی بنیان یک ستاد هماهنگی و رهبری کنندهء سوسیالیست هم جایگزینی حرکتهای حاشیه ای و بی ریشه شود اگر در این کشمکش نبرد طبقاتی حاضر نتوانیم متحدو متشکل شویم بایدانتظار دور دیگری از سرکوب و قتل عام ومحرمیت بیش از پیش را داشته باشیم
ما کارگران ضمن پای فشاری به مطلباتی مانند لغو قراردادهای موقت وسفید امضاء ،باز گشت به کار تمامی کارگران اخراجی وپرداخت فوری تمام حقوف ودستمزدهای معوقه و پرداخت کامل حقوق ومزایای کارگران در دوران اعتراض واعتصاب تعطیلیو تلیق مراکز کار ، در مبارزات،خودرا محدود به کسب این مطالبات نکرده و خواهان به زیر کشیدن فوری حکومت سرمایه هستیم اگر امروز ما کارگران شعار تشکل و تجمع واعتصاب و راهپیمایی بدونه فید وشرط را خواستاریم نبه به عنوان تنها راه حل بلکه بخاطر عبور از وضعیت موجود و به زیر کشیدن ماشین سرکوب توسط قدرت دهها میلیونی مردم بیزاراز توحش اسلامی است نظر به اینکه در یکی دو سال اخیر دامنه اعتراضات،راهبندان و اعتصابات و مبارزات کارگری گسترش پیدا کرده نگاه کل بخشهای مردم در ایران وجهان را متوجه خود کرده است .این انتظار د ر هیچ یک از مولفه هایی مانند اصلاحات وسازش موقت با مردم جای ندارد امروز سرمایه جهانی در صدد جایگزینی از بالا به نام رژیم متعارف با حفظ ماشین سرکوب ومناسبات موجود است اما پاسخ اصلی و تعیین کننده ما طبفه کارگر متشکل وسایر جنبشهاو اقشار وابسته به طبقه ما است که جبهه ی اصلی و به عنوان یکی از طرفین این جنگ طبقاتی است که نباید فرجه برای ترمیم سرکوبگری به آن بدهد اکنون رژیم جنایتکار از هر دورهای دیگر شکنند تراست باید در کل محیطهای تولیدی ،صنایع کلیدی و بخش خدمات آب وبرق وحمل ونقل وعمران اعتصابات یک پس از دیگری شروع و قدرت نیروی سرکوب را در پهنه ایران متفرق کرد
هم زنجیران و هم طبقه هایمان در هفت تپه هر لحظه انتظار حمایت ما از تلاش واعتراض خود را دارند و گسترش این اعتراضات در سایر بخشهای کارگری از جمله این حمایتهاست
پیش به سوی اتحاد و همبستگی طبقه کارگر

جمعی از کارگران صنعتی تهرات
جمعی از کارگران برقو تاسیسات ماشین سازی ال 90درایران خودروپارس خودرو
جمعی از کارگران پستهای 230کیلو ولت آبیک قزوین
جمعی از کارگران پایشگاه نفت پارس تهران
جمعی از کارگران نیروگاه برق تهران
جمعی از کارگران مرکز کنترل متروی تهران
جمعی از کارگران فنی عمران وسازهای تهران
جمعی از کارگران معدن فسفات و میگون تهران
جمعی از کارگران سختمانی و راهسازی در تهران