کارگران ایران خودرو و موج گسترده اخراج به بهانه تصفیه نیروهای فرسوده!!

با اتمام تعطیلات اجباری تابستانی در ایران خودرو و شروع مجدد روال کاری از دوم شهریور ماه موج جدیدی از اخراجها و استخدام جدید کارگران قراردادی شروع شده است. در همان روزهای اول شروع به کار مجدد ایران خودرو صدها کارگر اخراج شدند. تقریبا اخراجها شامل همه قسمتها به عناوین مختلف شده است. بخشی از اخراجها را کارگران قدیمی و قراردادی تشکیل میدهند. همزمان در بخشهائی مانند ایران خودرو دیزل و ایتکو پرس و ایساکو و غیره صدها کارگر جدید قراردادی با حقوق پائین استخدام و جهت آموزش و جایگزینی با کارگران اخراجی مشغول به کار شده اند.

شرکتهای مجموعه صنعتی ایران خودرو کارگرانشان را از طریق شرکتهای پیمانی تامین میکنند. تعویض شرکتهای پیمانی یا تجدید قرارداد با آنها با یک سیستم تصفیه و اخراج همراه است. مضافا اینکه اخراج کارگران قدیمی تر که صدمات سالها کار شاق را باخود دارند نیزدر جریان است. خودشان نام این بخش از اخراجها را "تسویه کارگران فرسوده و ناراضی" گذاشتند!

اخیرا ایران خودرو کارتهای ورود به شرکت کارگران بخشی از شرکتهای پیمانی را گرفته اند. مدیران بخشهای مختلف ایران خودرو با شرکتهای پیمانی مختلفی وارد قرارداد دور جدید شدند و دراین روند قرار است تعداد بسیار بیشتری را بیکار و اخراج کنند . روزهای چهارشنبه و پنجشنبه 27 و 28 شهریورماه کارگران عملا اخراج شده ایران خودرو که از طریق شرکتهای پیمانی دراستخدام ایران خودرو بودند در محوطه پارکینگ سرویسهای شرکت اجتماع کردند.

تعداد کارگران روز چهارشنبه بیش از 1000 نفر و روز پنجشنبه حدود 1500 نفر بود. هر کارگری که در لیست جدید استخدامیها است کارتش را پس میدهند و هر کارگری که کارتش را پس نمیگیرد مشمول اخراج شده است. مسئولین شرکت و نگهبانی و حراست تلاش دارند به کارگران بقبولانند که دلیل این اقدام تغییرات فنی و تغییر کارتها است در صورتی که مثل روز روشن است که دروغ میگویند و هدف اخراج گسترده کارگرانی است که ایران خودرو با شرکت پیمانی شان تجدید قرارداد نکرده و یا اگر کرده به تصفیه بخشی از کارگران مبادرت کرده است. چون تعدادی از کارگرانی که کارتشان را پس نگرفتند در استخدام همان شرکتی بودند که بخشی از همکارانشان کارت خود را پس گرفتند.

این سیاست ضد کارگری اخراج دسته جمعی کارگران پیمانی همراه با لغو قرارداد با شرکت پیمانی مربوطه، شمشیر از دست دادن کار را بالای سرکارگران گرسنه گذاشته و نوعی محافظه کاری را که قابل درک هم هست تشدید کرده است. حقیقت اما این است که تجدید پروسه سازمان کار در ایران خودرو، چه آنجا که تغییرات تکنولوژیک مانند استفاده از روباتها در قسمتهائی مانند ایتکوپرس صورت گرفته و چه آنجا که هدفش را گسترش تولید با هدف رقابت در بازار جهانی قرار داده است، به استخدام بیشتر کارگر و ایجاد یک شرایط تماما پادگانی کار نیاز دارد. استخدامهای دور جدید و اجباری شدن مطلق اضافه کاریهای طولانی و روزهای تعطیل این را نشان میدهد. هدف اینها تصفیه کارگران قدیمی و مبارز از یکطرف و استخدام کارگران جدید با شرایط سخت تر و به قول خودشان "مطیع" است. این تجدید سازمان مشخصا در ایران خودرو هدفی جز ایجاد فضائی مختنق در محیط کار، دستمزد کمتر، تشدید استثمار کارگر و کسب سودهای نجومی ندارد.

کارگران ایران خودرو دراین شرایط دو راه بیشتر پیش رو ندارند: یا باید در مقابل اخراج وسیع همکارانشان سکوت کنند ویا به شرایط بسیار سخت تر و برده وارتری را تن دهند.