نامه اعتراضی معلمان به نامه منتشر شده در سایت کانون صنفی معلمان/ پاسخ یکی از مسئولین کانونهای صنفی

پاسخ یکی از مسئولین کانونهای صنفی
معلم عزیز؛ نویسنده محترم وبلاگ صدای اعتراض معلم
من از مسئولین یکی از کانونهای صنفی عضو شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان کشور هستم . نامه با امضای "جمع کثیری از معلمان ایران" ربطی به هیچ یکی از تشکل ها و کانونهای صنفی معلمان ندارد و دستپخت عزیزانی است که تلاش می کنند همین نیمچه حمایت افکار عمومی را از ما سلب و دریغ کنند. معلم عزیز همین عدم پذیرش مسئولیت این نامه توسط هیچ کدام از تشکلهای معلمان کشور به معنی تبری ایشان از چنین اقداماتی است. راستی شما چنین برداشت روشنی از موضوع نمی توانید داشته باشید؟ یا اینکه مثل بعضی از برادران سوپر انقلابی در سایه معتقدید که لزوما تمام آنهایی که آشکار و بدون هراس فعالیت می کنند باید ترمزها را ببرند و به سیم آخر بزنند تا مبارزه نهایی و برخورد تعیین کننده به همین زودی محقق شود؟ دوست گرامی کانونیها زیر بدترین فشارها برای ابطال بیانیه 10 فروردین دوام آورده اند و یکی یکی زندان می روند اما زیر بار خفت لغو بیانیه شجاعانه خود نخواهند رفت، آنها که اتفاقا در اساس غیر سیاسی هم هستند دیگر باید چه کار کنند تا مسئولیت شناسی اجتماعی خود را به شما دوستان که در سایه امن اینترنت مشغول انقلابیگری هستید نشان دهند؟ اشتباه نکنید ، ما نمی خواهیم شما خود را در شرایطی که حاصلی ندارد به خطر بیندازید ، ما فقط می خواهیم بپذیرید که الزامات مبارزه اشکار و نهان در جمهوری اسلامی و اساسا در همه نظامهای بسته با هم تفاوتهای اساسی دارند. شمااشکار و بدون هراس باید سخن بگویید و ما در پرده و ضمنی . مهم نتیجه اشکار اعمال ماست نه دست زدن به حرکات انتحاری که قبل از اینکه منشا اثری باشیم ، فاتحه مان را بخوانند. لزومی ندارد ما داد بزنیم آن نامه متعلق به ما نیست ، رفتار ما در قبال بیانیه آخرمان و متن آن بیانیه موضع و دید ما را تا حد زیادی اشکار می کند. اگر حمل بر زیاده خواهی نباشد و اگر مبارزه ما را در کلیت تائید میکنید شما می توانید ما را بدین گونه یاری کنید: انعکاس مبارزاتمان ، محدویتهایمان در این مسیر و روشنگری برای افکار عمومی
حقیقت اینست که ما تنها برای افزایش حقوق مادی خود که اتفاقا بهبود آن مستقیما در کیفیت آموزش و در نتیجه در آینده 19 میلیون دانش آموز تاثیر می گذارد مبارزه نمی کنیم ، ما فراتر از اینها به دنبال اصلاح سیستم آموزشی هستیم که معلمان ما را منفعل و محافظه کار می خواهد و دانش آموزانمان را مقلد ،مطیع و طوطی صفت بار می آورد . ما در تلاشیم معلمانی خلاق و شجاع داشته باشیم که به دانش آموزانشان ؛ پرسشگری ، اندیشیدن و بازآفریدن را بیاموزند . ما اولین منتقد نظام گزینش قرون وسطایی معلمان و صریحترین منتقد حراست سالاری در آموزش و پرورش هستیم. اما نمی توان از معلمی که خود محصول این نظام گزینش است انتظار حرکت رادیکال را داشت ، این معلم هرگاه دغدغه مالی نداشت می تواند شنونده بحثهای جدیتر باشد و آنگاه با شنیدن ، خواندن ، اندیشیدن و کار جمعی کردن به مطالبات بنیادیتر نیز خواهد پرداخت
البته ما در بیانیه 12 اسفند تیتروار به این مطالبات بنیادی اشاره کرده ایم . اما قصه همین جاست که این کار بر خلاف میل بعضی از دوستان شما اتفاقا بسیار زمان بر است. اگر قرار باشد بخواهیم یکشبه بنیاد این نظام را بر افکنیم( بر فرض اینکه بتوانیم ) انقلابیون با پیروز مندان انقلاب 57 فرقی نخواهند داشت و نظام انقلابی هم بهتر از نظام فعلی نخواهد بود. سپاسگذار خواهم شد اگر مطلب را مناسب دانستید در صفحه اصلی وبلاگ بگذارید و دیدگاه های اصلاحی و انتقادی خود را درباره آن برای من و خوانندگانتان بنویسید
............................................

لطفا به نام معلمان ایران اطلاعیه ندهید
نامه ای با امضای "جمع کثیری از معلمان ایران" در سایت کانون صنفی معلمان درج شده که هیچ ربطی به خواسته ها و اعتراضات بحق معلمان ندارد
این نامه تلاش دارد هدف اعتراضات معلمان را دفاع آنها از مبانی سیاسی وایدئولوژیک حکومت وانمودکند. در اکثر ٣١ بند این نامه معلمان را مسلمانان شیعه جعفری معرفی میکند که نگران بی توجهی مسئولان کشور نسبت به مسائل اعتقادی وتضعیف اعتقادات دینی مردم هستند و چون "معلم امر به معروف و نهی از منکر را از وظایف دینی خود میداند" از این مشکلات لب به شکوه گشوده
در بند ١٩ این نامه آمده است: "معیشت و منزلت معلم شعار اصلی است که آن را جدای از دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی و خون شهدا و حمایت از ولایت فقیه به معنی عمیق و دقیق کلمه نمی دانند
در خلال طرح بخش محدودی از خواسته های معلمان، با این عنوان که " معلمان زیاده خواه نیستند ، دنبال ثروت و جاه نیستند ، برای پر کردن جیب خود نیامدند"،خواسته های رفاهی معلمان را تحقیر میکند. گویی بایستی ابتدا توضیح دهیم زیاده خواه وبه فکر مال اندوزی نیستیم که تازه مجاز باشیم یک زندگی در حد معمول را بخواهیم
مبارزه برابری طلبانه نزدیک به سه دهه ما و بخشهای مختلف جامعه برای بهبود شرایط زندگی خود و پاسخ حکومت به این خواست، به هرکس که ریگی به کفش نداشته باشد، نشان داده فقط یک مبارزه قاطع و گسترده میتواند این خواست را متحقق کند
این نامه را دیگر نمیتوان بحساب توهم ویا محافظه کاری یک عده از معلمان گذاشت. این آشکارا تلاش کسانی است که بنام معلم ودر هماهنگی با سرکوب کنندگان اعتراضات ما قصد بسازش کشاندن این اعتراضات و مرعوب کردن ما را دارند
این تلاشی آشکار برای ایجاد تفرقه هم درصفوف معلمان است، آنجا که تصویر کاذب مسلمان شیعه ومدافع ارزشهای دولتی-مذهبی از همه معلمان میدهد، وهم میان حرکات اعتراضی معلمان با اعتراضات سایربخشهای جامعه، آنجاکه امتیازات سایرکارمندان و کارگران رابه دروغ طرح و برجسته میکند
این خاک پاشیدن به چشم معلمان وکل جامعه است که گویا معلمان هرچند به تبعیض ونابرابری که سالهاست به آنها تحمیل میشود معترضند، هرچند تجمعاتشان توسط حکومت با خشونت سرکوب میشود، اما مطیع ومدافع سیاست و ایدئولوژی رسمی حکومت هستند. در عین حال این تلاشی جهت مرعوب کردن و تضعیف ماست
ما به کل شرایطی معترضیم که نه تنها مارا از داشتن یک زندگی مرفه که حق همگان است محروم کرده، بلکه با سرکوب آزادیهای سیاسی و اجتماعی امکان هرنوع ابراز وجود آزادانه، مانند آزادی عقیده و بیان، آزادی اعتراض واعتصاب و تشکل، که جزء حقوق پایه ای هر انسانی هستند را ازما سلب کرده است. ما به سرکوب و تهدید و تحقیر هر انسانی معترضیم. ما انسانها را بر اساس اعتقادات، نژاد ومذهبشان به بخشهای مختلف تقسیم نمیکنیم که توهین و تحقیر یک گروه برایمان کم اهمیت تر باشد
دلیل دست زدن به چنین تلاشهایی روشن است. آنها حرکت قدرتمند ما را دیده اند، اراده ما برای ادامه وبه سرانجام رساندن مبارزاتمان را حس کرده اند.بعلاوه اعتراضات بحق ما مورد توجه وحمایت بخشهای وسیعی از مردم قرار گرفته وبه نقطه امید ی برای جامعه تبدیل شده (آخرین نمونه آن اعلام حمایت جمعی از فعالین کارگری شاغل در مجتمع های نفت ، گاز و پتروشیمی جنوب خوزستان بود). درعین حال میدانند مقابله مستقیم با حرکت اعتراضی معلمان کوچکترین خللی در اراده آنها برای ادامه مبارزه بوجود نمی آورد. چنین تلاشهایی نشان دهنده ناتوانی آنها از سرکوب اعتراضات ما وترس از گسترش این مبارزات است

سرکوب تجمعات معلمان توسط نیروی انتظامی ولباس شخصی وغیره تنها یکی از اشکال عریان سرکوب است. کسانیکه، تحت هر نام ، تلاش میکنند خواسته ها واعتراضات ما را محدود و به دنبالچه سیاست و ایدئولوژی رسمی حکومت تبدیل کنند ، نیزهمین هدف را در اشکال دیگر دنبال میکنند
با گسترش مبارزه برای تحقق مطالباتمان، این تلاشها نیز گسترش خواهد یافت. باید نسبت به این حرکات هوشیار بود
باید باطرح روشن کل خواسته هایمان، این سیاستها را خنثی کنیم. نباید اجازه دهیم با ارائه تصاویر کاذب از خواسته ها و اعتراضات بحق ما ، از زبان نمایندگانمان و به نام معلم، مارا مرعوب و در صفوف معلمان تفرقه ایجاد کنند

به مسئولین کانون

با توجه به موقعیتی که در جنبش اعتراضی معلمان دارید، طبعا از شما انتظار میرود نه تنها تمامی نظرات وخواسته های معلمین را انعکاس دهید، بلکه با ایجاد فضای مناسب به طرح هرچه گسترده ترآنها نیز کمک کنید
انگیزه انتشار چنین نامه ای در روزنامه های رسمی ازطرف کارشناسان امنیتی کشوربرای همگان قابل درک است. اما درج این نامه در سایت کانون صنفی، با امضای جمع کثیری از معلمان ایران،بدون هیچ توضیحی سوالات زیادی را راجع به کانون بوجود آورده که مسئولان کانون باید پاسخگو باشند
درج این نامه در سایت رسمی کانون و تریبون دادن به کسانی که تمام امکانات دولتی ، از صدا وسیما گرفته تا اکثر روزنامه ها و رسانه های رسمی، را در اختیار دارند و تصویری کاذب وتفرقه افکنانه ازمعلمین ارائه میدهد آیا ضربه به مبارزه معلمان نیست؟
اگر کانون صنفی یا بخش غالب آن تحت نام "جمع کثیری از معلمان ایران" در این نامه نظرات خود را بیان کرده اند، این را باید علنا اعلام کند تا معلمان و کسانی که با این نظرات مخالفند تکلیف خود را باکانون صنفی روشن کنند
اگر هم این نامه از طرف عده ای بظاهر معلم به دست مسئولان کانون رسیده ویا تحت قشار مجبور به درج آن شده اند بایستی همین را به اطلاع عموم برسانند.درج این نامه درکنار سکوت شما در مورد آن میتواند مهرتایید کانون برمحتوای آن تلقی شود
اگر سکوت شما نسبت به تلاشهایی از این دست را بتوان با اشاره به فشارهای موجود توجیه کرد، درج این نظرات در سایت رسمی کانون وکمک به چنین سیاستهایی را به هیچ وجه نمیتوان توضیج داد

برگرفته ازوبلاگ صدای اعتراض معلم